Dit pachthof, dat later zijn naam zou krijgen door de vastberadenheid van het peloton Tonneau, was een strategisch punt dat 200 meter voor de Belgische linies lag en bezet werd door Duitse troepen.
Kort voor middernacht gaf Commandant Boël het teken om twee plankenbruggen over het Ieperleekanaal te werpen. De aanval was begonnen.
Een sectie trok over de zuiderplankenbrug en richtte daar snel een klein bruggenhoofd op. Enkele minuten later volgde het peloton Tonneau, gewapend met mitrailleurs, en stormde via de noorderplankenbrug de Duitse posities binnen. De Duitsers, totaal verrast, vluchtten zonder verzet, en de soldaten veroverden al snel de ruïnes van ‘Ferme Tonneau’. Het pachthof kreeg zijn naam door de moed en vastberadenheid van dit peloton, dat met succes het Duitse verzet had doorbroken.
Het vijandelijke verzet was echter snel gewekt: geweerschoten, mijnenwerpers en zwaar artillerievuur begonnen door de lucht te flitsen. Het peloton vestigde zich aan de oostzijde van het pachthof, zich voorbereidend op de tegenaanval. Rond 2.30 uur ’s nachts kwam de vijand dan ook met volle kracht terug, na een hevig bombardement.
De volgende dagen werden een ware beproeving voor de Grenadiers. Op 9 april werd het tijdelijke bruggenhoofd volledig verwoest door een storm van obussen, bommen en mitrailleurvuur. De Belgische soldaten, vastberaden maar zwaar onder vuur, hielden hun stellingen rond ‘Ferme Tonneau’ nog dagenlang vol.
Bron: De Grenadiers te Steenstraat door Luitenant-Kolonel M.S.B. Delfosse.
Stafkaart: In Flanders Fields Museum.